W rodzinie franciszkańskiej:
Św. Klara z Asyżu, dziewica (1193-1253), założycielka II Zakonu. Przyszła na świat 16 VI1193 r. w Asyżu w szlacheckiej rodzinie Hortulany i Favaronego Offreduccio di Bernardino. W Niedzielę Palmową, nocą z 18 na 19 III 1212 r., w Porcjunkuli Klara przyjęła habit z rąk Franciszka. I tak powstał Zakon Ubogich Pań, zwanych potem klaryskami. W kilka tygodni później Klara i jej pierwsze towarzyszki osiedlają się w klasztorze św. Damiana. Niebawem przyłączyły się do niej jej rodzona siostra Agnieszka i młodsza siostra Beatrycze oraz matka, Hortulana.
Klara zwykła siebie nazywać „roślinką” św. Franciszka. Gdy obdarzony stygmatami Franciszek zapadł na zdrowiu, Klara przyjęła go u św. Damiana i pielęgnowała w celi zbudowanej dlań w gospodzie. Na krótko przed śmiercią Franciszek przekazał jej ostatnie posłanie, po zgonie zaś (3 X 1226 r.) bracia przynieśli jego ciało do św. Damiana, by Klara po raz ostatni mogła oglądnąć jego stygmaty. Klara zmarła 11VIII1253 r. Pochowano ją w kościele św. Jerzego w Asyżu, a od 1260 r. spoczywa do dziś w bazylice pod jej wezwaniem. Papież Aleksander IV kanonizował ją 15 VIII 1255 r., a Pius XII dnia 14 II 1958 r. ogłosił ją patronką telewizji.
W Kościele Powszechnym:
W Evreux, we Francji, św. Tauryna, biskupa. Żył pod koniec IV lub na początku V stulecia. Wcześnie wpisano go do martyrologiów. Przy jego grobie powstało opactwo, które od r. 1636 należało do sławnej kongregacji m aury nów.
W Cambrai, we Francji, św. Gaugeryka, biskupa. W r. 614 uczestniczył w synodzie paryskim. Diecezją kierował ponoć przez 40 łat. Zmarł w r. 625. Jego kult szybko zatoczył szerokie kręgi.