w rodzinie Franciszkańskiej:
Św. Jan Józef od Krzyża, kapłan z I Zakonu (1654-1734) Urodził się na wyspie Ischii 15 VIII 1654 r. w rodzinie Józefa Calosinta i Laury Cargiulo. Pierwsze nauki pobierał u augustianów. Wśród rówie­śników wyróżniał się głęboką pobożno­ścią. Szczególną miłością pałał do Męki Jezusa, dlatego biczował się aż do krwi. Mając 15 lat, wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych. Nowicjat rozpoczął w czerw­cu 1670 r. 18 IX 1677 r. przyjął święce­nia kapłańskie. W ślad za św. Francisz­kiem i św. Piotrem z Alkantary wybudo­wał w lesie samotnię, w której przebywał przez pewien czas. W ciągu 9 lat był ma­gistrem nowicjuszy w Neapolu, a potem gwardianem. W 1703 r. został wybrany ministrem prowincjalnym. W samym Neapolu otworzył kilka klasztorów. Był odnowicielem życia franciszkańskiego i studiów semina­ryjnych. Służył pomocą i radą kardynałom, biskupom i osobom świec­kim. Był kierownikiem dusz i spowiednikiem wielu sławnych ludzi, np. św. Franciszka z Geronimo i św. biskupa Alfonsa Marii Liguoriego. Zmarł 5 III 1734 r. w klasztorze św. Łucji na Wzgó­rzu w Neapolu w wieku 80 lat. Jego grób jest celem pielgrzymek. Ischia ogłosiła go swym patronem. Papież Grzegorz XVI kanonizował go 26 V 1839 r.

w Kościele Powszechnym:
W Arles św. Wirgiliusza, biskupa. Kształcił się i długo przebywał wśród mnichów leryńskich. W r. 588 powołano go na stolicę biskupią w Arles. On ponoć konsekrował św. Anzelma z Canterbury. Zmarł około r. 618.

W Brescji, w północnych Włoszech, bł. Teresy Eustochium Verzeri. W życiu zakonnym zaprawiała się u benedyktynek w Bergamo. Później założyła jednak zgromadzenie, które poświę­ca się nauczaniu. Zmarła w r. 1852.