wspominamy:
W rodzinie franciszkańekiej:
Bł. Andrzej Conti, kapłan i pustelnik z I Zakonu (1240-1302)
Andrzej wywodził się ze sławnej, szlacheckiej rodziny Conti z Segni. Urodził się w r. 1240, w Anagni, w mieście, które było siedzibą i schronieniem papieży Rodzina ta dała Kościołowi kilku papieży, biskupów i kapłanów, m.in. Innocentego III i Grzegorza IX, którzy wspierali i przyjęli św. Franciszka z Asyżu oraz jego rodzący się Zakon. Andrzej był bratankiem Aleksandra IV i wujem Bonifacego VIII. Pochodzący z tej samej rodziny Innocenty XIII potwierdził jego kult jako błogosławionego 15 II 1724 r.
Andrzej już jako młodzieniec zafascynowany duchowością franciszkańską, pozostawił wszystko i wstąpił do klasztoru Św. Wawrzyńca Braci Mniejszych w Anagni, założonego przez samego św. Franciszka. Jednak życie w klasztorze zdawało mu się niewystarczające. Na jego prośbę pozwolono mu żyć na osobności w górskiej grocie w Piglio pod górą Scalambra jako franciszkanin pustelnik. Sława jego świętości i mądrości zataczała coraz szersze kręgi, gdy w samotności pogłębiał swoją wiedzę teologiczną. Napisał także traktat o Matce Bożej – De partu Virginis.
Papież Innocenty XIII potwierdził jego kult 15 II1724 r.
Również 1 lutego
Bł. Conor O’Devany, biskup i męczennik z I Zakonu (+l612)
Urodził się w Raphoe w Irlandii, w księstwie Donegal. W 1550 r. przyjął habit św. Franciszka. Papież Grzegorz XIII konsekrował go na biskupa Down i Connor 13 V 1582 r; miało to miejsce w kościele Santa Maria del Panima w Rzymie. W 1587 r. brał udział w Synodzie Irlandzkim, który promulgował dekrety Soboru Trydenckiego. W 1588 r. został aresztowany i zamknięty w twierdzy w Dublinie, ponieważ znaleziono u niego list biskupa Gallagher, w którym prosił go, by w jego imieniu wypełniał jurysdykcję papieską. Zwolniony w 1590 r. powrócił do swojej diecezji. W 1611 r. ponownie został aresztowany, a na początku 1612 r. skazany na śmierć za zdradę. Udając się na miejsce stracenia, modlił się i przebaczył prześladowcom. Został powieszony 1-II-1612 r., dając wspaniałe świadectwo niewzruszonego wyznawcy wiary.
Papież Jan Paweł II beatyfikował go w grupie siedemnastu irlandzkich męczenników dnia 27 IX 1992 r.
W Kościele Powszechnym:
W Kildar, w Irlandii, św. Brygidy, która razem ze Św. Patrykiem czczona jest jako główna patronka Wyspy. Była założycielką klasztoru. Zmarła około r. 523. Wkrótce potem stała się przedmiotem licznych legend hagiograficznych. Wcześnie weszła także do liturgicznych kalendarzy polskich. Nieco później jej cześć przyćmił kult oddawany Brygidzie Szwedzkiej.
W Castelfiorentino, w Toskanii, bł. Wiridiany. Przez trzydzieści cztery lata żyła zamurowana w celce, przylegającej do kościółka Św. Antoniego. Zmarła w r. 1242. W dwa wieki później w miejscu jej rekluzji wybudowano wspaniałą bazylikę.
W Turynie, we Włoszech, bł. Anny Michelotti, założycielki Małych Służebnic Najśw. Serca Jezusowego (Piccole Serve del Sacro Coure di Gesu). Od dwunastego roku życia wprawiała się pod kierunkiem matki do opieki nad chorymi. W r. 1875 założyła w tym celu zgromadzenie i od tego czasu nosiła imię Joanny Franciszki od Nawiedzenia. Nie obeszło się bez przeciwności, wśród których okazywała nie byle jakie męstwo. Zmarła w r. 1888. Beatyfikował ją w r. 1975 Paweł VI.