14 stycznia

wspominamy:
w rodzinie franciszkańskiej:
Bł. Odoryk z Pordenone, kapłan i misjonarz z I Zakonu (ok. 1265-1331)
Odoryk urodził się w Villanova di Po­rdenone około 1265 r. W 15 roku życia przy­jął habit św. Franciszka w Udine. Życie jego upły­wało pomiędzy pracą misyjną wśród lu­du i ciągłymi podróżami. Najpierw głosił Słowo Boże w okolicach Friuli. Potem swe kroki skierował na Daleki Wschód: z We­necji udał się nad Morze Czarne, a stam­tąd przez Armenię, Persję i Ormuz przy­był do Indii. Przemierzywszy Indie, udał się na Cejlon, Sumatrę, Jawę i Filipiny. W koń­cu kroki swe skierował do Chin. W Cham- baliku (dzisiejszy Pekin) spotkał się z o. Ja­nem z Montecorvino. Po 3 latach udał się do Tybetu, a potem do królestwa Wielkiego Cha­na. Dopiero po jego śmierci dowiedziano się o wszystkich znojach i niebezpieczeń­stwach, jakie wycierpiał od ludzi, dzikich zwierząt, z głodu, upałów, zim­na i przeróżnych chorób. Papież Benedykt XIV dnia 2 VII 1775 r. potwierdził kult bł. Odoryka.

Bł. Walentyn Paquay, kapłan z I Zakonu (1828-1905)
Urodził się 17 XI 1828 r. w Tongres koło Liège (Belgia) w pobożnej i szlachetnej rodzinie. Na chrzcie otrzymał imię Ludwik. Po skończeniu szko­ły podstawowej rozpoczął naukę w kolegium ka­noników regularnych św. Augustyna w rodzinnej miejscowości. W 1845 r. został przyjęty do małe­go seminarium w Saint-Trond na kursy z retoryki i filozofii. Po śmierci ojca w 1847 r. za zgodą matki wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych i 3 X 1849 r. rozpoczął nowicjat w Thielt. Po ukończeniu stu­diów teologicznych 10 VI1854 r. w Liège otrzymał święcenia kapłańskie. Całe życie spędził w klasztorze w Hasselt, sprawując m.in. urząd wika­riusza i gwardiana. W latach 1890-1899 wybrany był definitorem prowincjalnym. Zmarł w Hasselt 1 1 1905 r. Papież Paweł VI dnia 4 V 1970 r. wydał dekret uznający heroiczność jego cnót i udzielający mu tytułu Sługi Bożego.
Papież Jan Paweł II beatyfikował go 9 XI 2003 r. W homilii podczas

 W Kościele Powszechnym

W Noli św. Feliksa, męczennika. Jego kult propagował i upowszechniał św. Paulin, słynny biskup tego miasta. Feliks zgi­nął prawdopodobnie w czasie prześladowania za panowania De­cjusza.

W Gruzji św. Nino, niewolnicy na dworze tamtejszych pa­nujących. Ona to miała sprawić, że król i jego kraj pozyskani zo­stali dla Chrystusa. Ta chrystializacja Gruzji przypada na przełom IV-V stulecia, ale jej szczegółów nie znamy, a wiadomości o świę­tej, pośrednie i fragmentaryczne, podlegały w ciągu wieków roz­maitym interpretacjom. Mimo to jej wczesny i stosunkowo rozle­gły kult nie podlega wątpliwościom.

W Bonnevaux, w Sabaudii, bł. Amadeusza z Clermont. Był żonaty, mimo to razem z synem schronił się najpierw w Clu­ny, a następnie w wymienionym opactwie sabaudzkim. Zmarł około r. 1150.

Scroll to Top