wspominamy:
w rodzinie franciszkańskiej:
Św. Akursjusz, brat i męczennik z I Zakonu (1220)
W 1219 r. św. Franciszek wysłał do Maroka pięciu braci: trzech kapłanów – Berarda, Piotra i Ottona oraz dwóch braci zakonnych – Akur- sjusza i Adiuta. Dnia 1611220 r. wszyscy zostali ścięci przez Saracenów w Marrakeszu, stolicy Maroka.
Sykstus IV, franciszkański papież, kanonizował Akursjusza 7 VIII 1481 r.
W Kościele Powszechnym
W okolicach Morza Czerwonego Św. Antoniego, pustelnika. Jego życie i radykalny ascetyzm opisał w retorycznym utworze Św. Atanazy Wielki. Do praktyk i imienia nawiązywały rozmaite zgromadzenia oraz liczni pustelnicy, którymi rychło zaludniły się pustkowia Górnego Egiptu, Syrii, Palestyny i Libii, a także okolice Trewiru, Mediolanu i Rzymu. Wielki patriarcha, który po dziś dzień intryguje mistrzów pióra i pędzla, zmarł w r. 356.
W Bourges św. Sulpicjusza, biskupa. Rządził w tym mieście w latach 584—591. Przewodniczył synodom biskupów Owernii oraz rozstrzygał spory, jakie pojawiały się wśród nich. Nie należy mylić go z Sulpicjuszem Sewerem, który był mnichem i autorem pism poświęconych Św. Marcinowi.
W Celle-Rouband, w Prowansji, bł. Rozeliny. Była przełożoną żeńskiej kartuzji, ufundowanej przez jej brata Heliona. Miała dar czytania w sercach ludzkich. Gdy pytano ją o sposób zdobycia nieba, odpowiadała ponoć: „Przede wszystkim poznaj dobrze samego siebie”. Zmarła w r. 1329.