3 grudnia

Wspominamy:
W rodzinie franciszkańskiej:
Św. Donnin, brat i męczennik z I Zakonu (+1227) Święty Donnin (zwany także Donnus albo Donnulus) urodził się w Montalcino koło Sieny (Włochy). Wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych w charakterze brata zakonnego. Razem z innymi 6 współbraćmi udał się jako misjonarz do Maroka. Najpierw głosili Ewangelię kupcom włoskim, a następnie wyszli na ulice i place Ceuty, głosząc Chrystusa muzułmanom. Za to zostali skazani na karę śmierci przez ścięcie10 X 1227 r. Papież Leon X zatwierdził jego kult jako świętego 22 11516 r.

Również 3 grudnia Bł. Franciszek Tomasz Serer, kapłan i męczennik z III Zakonu Regularnego (1911-1936)Urodził się 12 X 1911 r. w Alcali (Hiszpania) w rodzinie Antoniego i Dolores. Następnego dnia został ochrzczony w kościele parafialnym p.w. Bożego Narodzenia. Przez 2 lata uczył się w miejscowej szkole, następnie rodzice wysłali go do kolegium serafickiego w Godelli, prowadzonego przez tercjarzy kapucynów od Matki Bożej Bolesnej. Tam uczył się łaciny, przedmiotów humanistycznych i tam też odbył nowicjat. 15 IX 1928 r. złożył pierwsze śluby zakonne, a 20 XII 1933 r. śluby wieczyste.  24 V 1934 r. przyjął święcenia kapłańskie. I Całe swe życie poświęcił posłudze wśród trudnej młodzieży w ośrodkach specjalistycznych. Prześladowanie religijne 1936 r. zastało go w domu zgromadzenia przy Calle Alcala 66 w Madrycie. Pod wieczór, ryzykując życiem, wyruszył na poszukiwanie przełożonego. Rankiem następnego dnia, 3 VIII, znaleziono jego zwłoki przy schodach sierocińca im. Księcia Austrii w Madrycie. Ojciec Franciszek miał bardzo sympatyczny wygląd Miłe, uprzejme i życzliwe usposobienie. Był zakonnikiem inteligentnym i dobrym, z tego też powodu był ceniony przez przełożonych.  Papież Jan Paweł II beatyfikował go 11 III 2001 r. w Rzymie w grupie 233 męczenników hiszpańskich.

W Kościele powszechnym:

W Goa, w Indiach, św. Franciszka Ksawerego, patrona misji. Urodził się w kraju Basków. Gdy ukończywszy studia wy­kładał w Paryżu, poznał Ignacego Loyolę i rychło został jego od­danym przyjacielem. W r. 1537 przyjął w Wenecji święcenia ka­płańskie. W trzy lata później był w Rzymie, gdzie Towarzystwo Jezusowe otrzymało aprobatę papieską. Tego samego roku król Portugalii zażądał od Ignacego misjonarzy. Jako pierwszy pojechał Ksawery, wyposażony w królewskie pełnomocnictwa oraz man­dat legata papieskiego. Pokorą i niezwykłą miłością pozyskał sobie najpierw towarzyszy podróży, potem ludność portugalskiej fak­torii w Goa. Trudził się następnie na Wybrzeżu Rybackim. Potem wyprawił się do Malakki oraz na Moluki. Jeździł też na Cejlon, wyspę Ambo i gdzie indziej. W r. 1549 pojechał do Japonii, gdzie ochrzcił pierwsze setki mieszkańców. W r. 1552 był znów w Goa. Reorganizował pracę misyjną, zakładał nowicjat i studia, słał gorące wezwania o nowych misjonarzy. Przede wszystkim był jed­nak opanowany myślą o dotarciu do Chin. Przezwyciężając ol­brzymie trudności wybrał się tam jeszcze tego samego roku, ale dotarł jedynie na wyspę Sancjan, położoną w pobliżu Kantonu. Tam zmarł z wycieńczenia, niemal zupełnie osamotniony. Ciało sprowadzono do Goa. Kanonizował go razem z jego przyjacielem Grzegorz XV. Natomiast Pius XI ogłosił go w r. 1927 patronem misji katolickich.

W Tangerze Św. Kasjana, męczennika. Pisze o nim Prudencjusz w swej pochwale męczenników, ale poza tym wiele o nim nie wiemy.

W Dorchesteron-Thames, w Anglii, św. Biryna, biskupa. Na Wyspę wysłał go około r. 634 papież Honoriusz. Nawracał Sak­sów Zachodnich i ochrzcił króla Cynegilsa. Zmarł około r. 650.

Scroll to Top