W rodzinie franciszkańskiej:
Bł. Benwenut z Recanati, brat z I Zakonu (1200-1289)
Urodził się w Recanati koło Ankony (Włochy) w 1200 r. w rodzinie Marerich. Jako brat zakonny w Zakonie Braci Mniejszych całe życie spędził w klasztorze
w Recanati. Spełniał niskie posługi – był kucharzem. Od początku swego franciszkańskiego życia praktykował pokorę i pokutę.
Eucharystia była przedmiotem jego adoracji i miłości. Życie ukryte Chrystusa i tabernakulum były książką, z której brat Benwenut uczył się gorącej miłości do Boga i braci, wierności obowiązkom swego stanu, miłości i ciszy, modlitwy i ukrycia. Zmarł w Recanati 9 V 1289 r. Papież Pius VI potwierdził jego kult 17 IX 1796 r.
Kościele Powszechnym:
W starożytnym Lauriacum, w mieście, na którego miejscu znajduje się dziś austriackie miasteczko Lorch, św. Floriana, męczennika. Był wysokim urzędnikiem administracji cesarskiej. Gdy wybuchło prześladowanie, poszedł odwiedzić uwięzionych chrześcijan. Przychwycony, został boleśnie wychłostany, a potem z mostu zrzucony do rzeki Enns. Dzieje jego wczesnego kultu nie są jasne. Nie wiadomo też, jakie właściwie relikwie przywiózł do Krakowa Idzi, biskup Modeny (1184). Od XV w. Florian był także czczony jako obrońca przed klęską ognia. Przyczynił się do tego pożar miasta, od którego częściowo ocalał Kleparz. W Krakowie Florian uważany jest za patrona miasta.
W Bitynii św. Antoniny, męczennicy. Śmierć poniosła za Dioklecjana i Maksymiana w bliżej nie zidentyfikowanej miejscowości Cea lub w Nicei.
W Trewirze bł. Jana Marcina Moye. Długo pracował jako misjonarz w Chinach, gdzie dla miejscowych chrześcijanek założy! zgromadzenie zakonne. Utrudzony przeciwnościami i chorobami, w r. 1784 wrócił do Lotaryngii. Następnie przeniósł się do Niemiec i tam też osiedlił założone przez siebie zgromadzenie opatrznościanek. Zmarł w r. 1793.