wspominamy:
W rodzinie franciszkańskiej:
W Foligno Bł. Anieli. Pochodziła z religijnej szlacheckiej rodziny. Cieszyła się zdrowiem, urodą i bogactwem. Z tych powodów prowadziła dość swobodne życie, folgując przyjemnościom doczesnym. Wcześnie wyszła za mąż za bogatego człowieka. Rok 1285 przyniósł początek jej nawrócenia. Najpierw kolejno poumierały jej dzieci, a w końcu ukochany małżonek. Te i inne okoliczności życiowe przemieniły ją zupełnie. Pan Jezus w widzeniu ukazał jej lekarstwo na jej dotychczasowe próżne życie: rozpamiętywanie życia Chrystusa, pouczając ją, że lekarstwem na pychę i próżność jest Jego pokora i ubóstwo; na przywiązanie do sławy – zniewagi wobec Niego i okrzyki „ukrzyżuj Go”; na zmysłowość -Jego męka i wyniszczenie; na gniew i zawziętość – Jego modlitwa za nieprzyjaciół, i przebity bok.
Wstąpiła do III Zakonu św. Franciszka, przedtem jeszcze odbyła spowiedź generalną u franciszkanina, swojego krajana i krewnego, o. Arnalda (albo o. Adama) z Foligno, który później był jej kierownikiem duchownym, sekretarzem i zaufanym
Zasłynęła gorącą miłością ku Bogu i ludziom. Ofiarnie służyła ubogim i potrzebującym. Jaśniała pokorą i ubóstwem.
W kościele powszechnym:
W Tomi, rzymskiej twierdzy nad Morzem Czarnym, w miejscu której wybudowano później miasto i port Konstancę, św. Marcjana męczennika. Był jednym z tych nie znanych bliżej bohaterów wiary, o których nie zachowały się autentyczne relacje, ale którzy dobrze zaświadczeni zostali we wczesnych pomnikach kultu i starożytnych martyrologiach.
W Foligno, we Włoszech, bł. Anieli, wybitnej franciszkańskiej mistyczki XHI stulecia. Jej pisma wydawano w najrozmaitszych kompilacjach, które dalekie były od wierności i dlatego stawały się nie raz przedmiotem ostrych krytyk. Mimo to chwalili je tacy doktorzy jak Franciszek Salezy i Alfons Liguori. W r. 1925 ukazały się wreszcie w wydaniu krytycznym.
W Baltimore, w Stanach Zjednoczonych, św. Elżbiety Seton. Urodzona w Nowym Yorku, w rodzinie spokrewnionej z Roosveltami, Elżbieta należała do protestanckiego odłamu epis-kopalnego. Gdy jednak z chorym mężem wyjechała do Włoch, delikatna gościnność, jaką okazała jej rodzina Filocchich, pociągnęła ją do katolicyzmu. Wróciwszy do Stanów, natrafiła na trudności w katolickim wychowaniu swych pięciorga dzieci. Zainicjowała wtedy szkółkę, która rozrosła się z czasem w potężny ośrodek szkolnictwa i dała początek zmodyfikowanej gałęzi Szarych Sióstr. Elżbieta zmarła w r. 1831. Kanonizował ją w r. 1975 Paweł VI.