W rodzinie franciszkańskiej:
Św. Maria Krescencja Höss, dziewica z III Zakonu Regularnego (1682-1744) Urodziła się 20 X 1682 r. w Kaufbeuren w Bawarii jako siódme, przedostatnie dziecko Macieja Hössa i Łucji z Hoermannów. Dnia 5 VI 1703 r. wstąpiła do tercjarek franciszkanek z Mayerhoff w Kaufbeuren. Po odbyciu nowicjatu 18 VI 1704 r. złożyła profesję zakonną. Pierwsze lata życia zakonnego były dla niej trudne ze względu na nieporozumienia z matką przełożoną. Sytuacja zmieniła się radykalnie w 1707 r., gdy wybrano nową przełożoną. W latach 1709-1744 s. Maria Krescencja była kolejno furtianką, mistrzynią nowicjatu i przełożoną. 23 VII 1741 r. została wybrana przełożoną wspólnoty. Siostrom ciągle powtarzała: „Bóg pragnie, aby nasz klasztor był bogaty w cnoty, a nie w dobra materialne”. Żywiła nieograniczoną ufność w Bożą Opatrzność. Obecność na wspólnych ćwiczeniach, umiłowanie ubóstwa, ciszy, skupienia, nabożeństwo do Chrystusa Ukrzyżowanego, do Eucharystii oraz Matki Bożej – oto sekret jej świętego życia. Poważnie zachorowała w Wielkim Poście 1744 r., a w noc Zmartwychwstania Pańskiego dnia IV zasnęła w Panu. 7 X 1900 r. Leon XIII zaliczył ją w poczet błogosławionych, a kanonizował 25 XI 2001 r. Jan Paweł II.
W kościele Powszechnym:
W Vannes, we Francji, św. Wincentego Ferreriusza. Urodził się w hiszpańskiej Walencji. Mając lat 17, wstąpił do dominikanów. Po ukończeniu studiów sam przez jakiś czas wykładał. Podczas schizmy opowiedział się za papieżem awiniońskim, potem za antypapieżem Klemensem VII. W Awinionie był spowiednikiem antypapieża Benedykta XIII. W latach 1399—1409 odbył pierwszą wielką wędrówkę misyjną, głosząc pokutę w wielu krajach, od Katalonii poczynając, poprzez Lazurowe Wybrzeże i Lombardię, po Genewę, Lozannę i Fryburg. Następnie działał w północnej Italii. Zarzucano mu, że postępował nazbyt surowo oraz pozwalał na to, aby mu towarzyszyli biczownicy. Ale słowa krytyki zamierały, gdy usłyszano jego kazania i gdy zapoznano się z jego świętym życiem.
W końcu zerwał z Benedyktem XIII, którego nie udało mu się skłonić do rezygnacji. Pod jego wpływem z Benedyktem XIII zerwali wówczas także panujący
w Hiszpanii. Z upoważnienia Marcina V przemierzył jeszcze Francję i dotarł do Normandii. Zmarł w r. 1419. W kilkanaście lat później (1458) kanonizował go Pius II.
W Saisines pod Liège bł. Julianny z Mont Cornillon, apostołki uroczystości Bożego Ciała. W czternastym roku życia została zakonnicą. Zabrała się wówczas do nauki, także do nauki języka łacińskiego. Wkrótce zaczęła doznawać wizji, ale także udręk właściwych mistykom. W r. 1222 została przeoryszą. Na ten też mniej więcej czas przypadają jej pierwsze starania o ustanowienie nowego święta. Powstała burza, na skutek której zmuszona była na jakiś czas usunąć się z klasztoru. W r. 1247 urządzono w Liège pierwszą uroczystość. Aprobował ją nieco później kardynał Hugon z Saint-Cher, legat papieski. Julianna zmarła
w r. 1258.
W Palmie na Majorce św. Katarzyny Thomasia. Zrazu wypasała owce. W szesnastym roku życia wstąpiła do panien kanoniczek, gdzie rychło postąpiła
w cnotach chrześcijańskich. Wzbudzała nimi podziw wszystkich. Zmarła w r. 1574. Kanonizował ją w r. 1930 Pius XI.