Wspominamy:
W rodzinie franciszkańskiej
Błogosławieni Michał Kizaiemon i Łukasz Kiiemon, męczennicy z III Zakonu (+1627). Przybyli do Japonii misjonarze chrześcijańscy najpierw poszukiwali do współpracy gorliwych i szczerych Japończyków, którzy często pełnili posługę katechistów, pielęgniarzy czy pomocników. Japońscy współpracownicy misji znali bardzo dobrze miejscowe zwyczaje. Gorliwi oraz bardziej urobieni duchowo katechiści, jeśli wyrazili wolę, byli przyjmowani do I lub III Zakonu.
Wśród wielu katechistów i tercjarzy franciszkańskich wspominamy dziś bł. Michała i bł. Łukasza. Michał urodził się w Konga. Porzuconego przez rodziców chłopczyka franciszkanie umieścili w swoim sierocińcu, gdzie został ochrzczony Później pracował u hiszpańskiego kupca. Franciszkanin o. Rojas przyjął go jako katechistę, a po pewnym czasie – na jego prośbę – do III Zakonu św. Franciszka. Pracował, katechizując w Boniba, a potem razem z Łukaszem Kiiemonem, swoim wiernym przyjacielem, w Nagasaki w latach 1618-1627.
Podczas prześladowań coraz więcej pomagali, wspierali i ukrywali misjonarzy i chrześcijan. W 1627 r. zostali rozpoznani jako chrześcijanie i osadzeni w więzieniu, w którym przebywali kilka miesięcy. Zostali straceni na Wzgórzu Męczenników w Nagasaki 16 VIII 1627 r. Błogosławiony papież Pius IX beatyfikował ich 7 VII 1867 r.
Również 5 listopada Bł. Joachim z Albocácer, kapłan i męczennik z I Zakonu (1879-1936)
Józef Ferrer Adeli urodził się 23 IV 1879 r. w Albocácer (Castellón, Hiszpania) jako jedyne dziecko Józefa Ferrera i Antonii z domu Adeli. Po studiach w kapucyńskim seminarium serafickim przyjął habit zakonny w Massamagrell 111896r.,a pierwsze śluby złożył 3 I następnego roku. Studia filozoficzne odbył w Totanie (Murcja), teologiczne w Orihueli (Alicante). Święcenia kapłańskie otrzymał 19 XII 1903 r.
W 1913 r. wyruszył jako misjonarz do Kolumbii, gdzie w 1925 r. został mianowany przełożonym kustodii w Bogocie. Po zakończeniu tej posługi powrócił do Hiszpanii, gdzie mianowano go dyrektorem seminarium serafickiego w Massamagrell. Starał się zaszczepić w kandydatach do życia zakonnego ducha misyjnego.
Kiedy wybuchło prześladowanie religijne, najpierw zatroszczył się o ukrycie seminarzystów, następnie udał się do Rafelbuñol (Walencja) schronił w domu „Piquer”, towarzysząc stamtąd swoim studentom i wypełniając czas modlitwą, w pełnym zaufaniu w Bożą Opatrzność. Tam też 30 VIII 1936 r. został pojmany przez milicję i wraz z rodziną odprowadzony do Albocácer i zamordowany.
Papież Jan Paweł II beatyfikował go 11 III 2001 r. w Rzymie w grupie 233 męczenników hiszpańskich.
W kościele Powszechnym:
W Beziers, we Francji, św. Geralda, biskupa. Wychowywany u kanoników regularnych, przywdział potem u nich habit, a w r. 1106 został przeorem. W czasie swych rządów wybudował szpital i kościół. W r. 1122 powołano go na stolicę biskupią, ale w kilka miesięcy później zmarł.
W Lyonie, we Francji, bł. Gomidasa Keumurdżiana, męczennika. Był synem ormiańskiego kupca z Konstantynopola i sam wykonywał zrazu ten zawód. Był też żonaty i miał siedmioro dzieci. W r. 1685 został kapłanem. Jako taki opowiadał się stale za jednością z Rzymem. Naraziło go to na prześladowania ze strony duchowieństwa monofizyckiego. Kilka razy uchodził i krył się. Wykorzystując ten czas, sporządził wierszowaną wersję Dziejów Apostolskich, a potem napisał historię prześladowania. W końcu sam został uwięziony i oskarżony o to, że jest „Frankiem”. Zachęcany do odstępstwa i złożenia monofizyckiego wyznania, okazał się nieustraszonym. Umęczono go w r. 1707. Ambasador Francji wywiózł jego ciało do Lyonu. Męczennika, czczonego zwłaszcza przez Ormian, beatyfikował w r. 1929 Pius XI.
W Hung-Yeu, w Wietnamie, Dominika Mau, męczennika. Gdy sędzia próbował go zmiękczyć obietnicami, powiedział „Po cóż te zabiegi? Czy sądzisz, że masz do czynienia z dziećmi, które dadzą się nastraszyć i obrażą Boga?” Ścięto go w r. 1862. Razem z dwudziestoma innymi, wikariuszem generalnym i wiernymi różnych stanów, beatyfikowano go w r. 1951.