1 kwietnia wspominamy

W rodzinie franciszkańskiej:

Bł. Gandolf z Binasco, kapłan z I Zakonu (+l260)
Urodził się w pobożnej i religijnej rodzinie Sacchich w Binasco (die­cezja Pawia). Ojciec kształcił go w literaturze i nauce katolickiej. Zafa­scynowany przykładem, życiem i regułą św. Franciszka, opuścił świat, posiadłości rozdał ubogim i wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych. Jako prawdziwy naśladowca Serafickiego Ojca poświęcił się studiom, modli­twie i pokucie.
Przyjąwszy święcenia kapłańskie, oddał się pracy apostolskiej i posłu­dze Słowa Bożego. Po wielu podróżach apostolskich dotarł na Sycylię, gdzie spędził ostat­nie lata swego pokutnego życia. W samotni koło Polizzi Generosy (98 km od Palermo) całkowicie oddał się modlitwie i kontemplacji. Jednak kilkakrotnie opuszczał pustelnię, by głosić Ewangelię. W 1260r. poproszono go, aby w tej miejscowości głosił Słowo Boże w czasie Wiel­kiego Postu. To przepowiadanie wydało wspaniałe owoce. Tymczasem nagle w Wielką Sobotę poczuł się źle, poprosił o sakrament namaszcze­nia chorych i wiatyk. Chwycił krzyż, ucałował go
i spokojnie, i święcie zasnął w Panu. Było to 3 IV 1260 r.
Papież Leon XIII zatwierdził jego kult jako błogosławionego 10 III 1881 r.

W kościele Powszechnym:

W Tesalonikach męczennic Agape oraz jej sióstr Chionii i Ireny. Poniosły śmierć na stosie w r. 394. Zachowały się wiarygodne akta męczeństwa, a także łacińska Pasja. W średnio­wieczu opiewała męczennice słynna benedyktyńska poetka Hroswita; natomiast u nas ale już w w. XVIII  Franciszka Ur­szula Radziwiłłowa w swoim Sędzim bez rozsądku.

W Delfinacie, we Francji, św. Hugona z Grenoble, bisku­pa. Wyniesiony na tę stolicę w wieku lat 27, usiłował schronić się do pustelni. W r. 1084 on to wprowadził św. Brunona i jego to­warzyszy w masyw La Chartreuse i tak przyczynił się do pow­stania sławnej kartuzji. Dla diecezji zasłużył się w rozmaity spo­sób. Zmarł w r. 1132.

W Thenna, w Hindustanie, bł. Tomasza z Tolentino trzech jego towarzyszy, męczenników. Byli to franciszkańscy mi­sjonarze, którzy Słowo Boże głosili najpierw w Armenii i Chinach. Następnie przez trzydzieści lat pracowali w Indiach. Śmierć po­nieśli w r. 1322 za to, że w Mahomecie nie chcieli uznać proroka.

Scroll to Top