W rodzinie franciszkańskiej:
Św. Piotr z Asche, brat i męczennik z I Zakonu (1530-1572)
Urodził się w 1530 r. w Asche w pobliżu Brukseli (Belgia). Wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych w charakterze brata zakonnego. Cały czas przebywał
w klasztorze w Gorkum, gdzie spełniał wszelkie posługi zlecone mu przez przełożonych; najczęściej były to ciężkie prace fizyczne. Charakteryzował go duch natychmiastowego i radosnego posłuszeństwa, stała gotowość do usług. Był apostołem dobrego przykładu i słowa, skupiony i zjednoczony z Bogiem spełniał posługi: kucharza, furtiana, zakrystiana, ogrodnika i kwestarza.
Razem z pozostałymi towarzyszami męczeńskiej śmierci był męczony i torturowany 9 VII 1572 r. Błogosławiony papież Pius IX kanonizował go 29 VI 1867 r.
W Kościele Powszechnym:
W Dobrowie nad Wartą bł. Bogumiła. Pomimo wielu dociekliwych badań pozostaje on nadal „osobistością do ujęcia historycznego bardzo trudną”. Nie sposób nawet ustalić, czy żył w X, XI, XII łub XIII w. Ale stosunkowo wcześnie czczono go w Wielkopolsce i w przylegającej doń części Mazowsza. Podanie niesie, że był arcybiskupem, który zrezygnowawszy ze swej stolicy, osiadł u ujścia Neru do Warty i tam jako pustelnik wiódł życie w skrajnym umartwieniu. Jego kult zaaprobowano w r. 1925.
W Rzymie bł. Diany Andalo, dominikanki. Córka zamożnego obywatela Bolonii, wcześnie zetknęła się ze św. Dominikiem i poddała się jego kierownictwu. Ale powołanie zakonne wobec oporu rodziny urzeczywistnić zdołała znacznie później. Zmarła w r. 1236. Beatyfikował ją w r. 1891 Leon XIII.
W Budapeszcie bł. Jana Dominici, kardynała. Gdy w dziewiętnastym roku życia wstępował do dominikanów, nieco się jąka! i miał poważne braki
w dotychczasowym wykształceniu. Uporczywa praca sprawiła, że stał się wziętym kaznodzieją i autorem sporej liczby cenionych dziełek, pisanych po włosku
i łacinie. Na żądanie bł. Rajmunda z Kapui zajmował się również reformowaniem podupadających konwentów. Gdy został kardynałem, wiele natrudził się około likwidowania schizmy. Wreszcie Marcin V wysłał go do Czech, aby przeciwstawił się husytyzmowi. Misja się nie powiodła i wówczas Jan udał się na Węgry. Zmarł w Budzie w r. 1419. Jego kult zaaprobował w r. 1832 Grzegorz XV.