W rodzinie franciszkańskiej:
Bł. Antoni od św. Franciszka, brat i męczennik z I Zakonu (+l627)
Japończyk i tercjarz franciszkański wiele pomagał o. Franciszkowi od Najświętszej Maryi, u którego był katechistą. Zasłynął z dzieł miłosierdzia w Nagasaki zarówno wobec chrześcijan, jak i ludzi innej wiary.
Kiedy o. Franciszek od Najświętszej Maryi został aresztowany w domu bł. Gaspara Vaza, powiadomiony o tym Antoni udał się do namiestnika i z nim rozmawiał. Oczywiście wysłuchano go. W więzieniu został przyjęty do I Zakonu, odbył nowicjat i tam też złożył profesję zakonną. Brat Antoni od św. Franciszka zginął śmiercią męczeńską 17 VIII 1627 r.
Błogosławiony papież Pius IX beatyfikował go 7 VII 1867 r.
Również 18 września Bł. Ambroży Maria z Torrente, kapłan i męczennik z III Zakonu Regularnego (1866-1936)
Salwator Chuliá Ferrandis urodził się 16 IV 1866 r. w Torrente (Walencja, Hiszpania). Ukończył studia w seminarium duchownym w Walencji. Jednak po przyjęciu święceń diakonatu wstąpił do tercjarzy kapucynów od Matki Bożej Bolesnej. 4IV 1892 r. otrzymał święcenia kapłańskie, a śluby wieczyste złożył 5 VII 1898 r. Był człowiekirm wielkiej kultury, ale słabego charakteru. Zawsze był bardziej skłonny do posłuszeństwa niż do sprawowania władzy. Jego posługa duszpasterska polegała na kierowaniu duchowym wspólnoty, na spowiadaniu zakonników i uczniów.
Po aresztowaniu podczas pobytu w domu rodzinnym 21 VIII 1936 r. został osadzony w więzieniu La Tore, w rodzinnym mieście Tam z dziewięcioma współbraćmi nadal prowadzili życie wspólnotowe. Słyszano, jak w celi śpiewali ku czci Ran Matki Bożej Bolesnej i św. Ojca Franciszka.
Jego doczesne szczątki spoczywają w kaplicy Męczenników w kościele parafialnym Matki Bożej z Góry Syjon w Torrente i są często nawiedzane przez wiernych.
Papież Jan Paweł II beatyfikował go 11 III 2001 r. w Rzymie w grupie 233 męczenników hiszpańskich.
W Kościele Powszechnym:
W Rzymie Św. Stanisława Kostki. Syn kasztelana zakroczymskiego, urodził się w Rcstkowie pod Przasnyszem. Gdy w Wiedniu uczęszczał do cesarskiego gimnazjum, żył już intensywnym życiem religijnym. W r. 1565 popadł w krótką, ale poważną chorobę i wtedy to zapewne doznał pierwszych przeżyć mistycznych. Odtąd zdecydowanie zmierzał do realizacji powołania zakonnego. Gdy napotkał na opór rodziny, uszedł pieszo z Wiednia i udał się do bawarskiej Dylingi. Spotkał tam Św. Piotra Kanizego, który wyprawił go do Rzymu. Tam to wstąpił do jezuitów, a w nowicjacie budował wszystkich swymi rzetelnymi cnotami. Zmarł w nocy z 14 na 15 sierpnia 1568 r. Niemal bezzwłocznie otoczyła go spontaniczna cześć wiernych. Kanonizował go w r. 1726 Benedykt XIII. W kraju ojczystym, gdzie od dawna czczono go żywo i przypisywano mu liczne łaski, uznany został za patrona młodzieży. Przez długi czas wspominano go w dniu 13 listopada. Ostatnio termin wspomnienia przesunięto w pobliże jesiennych modlitw za dzieci, młodzież i dzieła katechizacji.
W Andlau, w Alzacji, św. Ryszardy, cesarzowej. Wyświadczyła wiele dobrodziejstw klasztorom i założyła opactwo w Andalu. Późniejsza legenda utrzymywała, że miejsce wskazał niedźwiedź, który zaczął kopać doły pod fundamenty. Odsunięta z dworu, cesarzowa wiodła tam życie, które było zbudowaniem dla wszystkich. Zmarła w r. 894 lub 896.