W rodzinie franciszkańskiej:
Św. Maria Amandyna, dziewica i męczennica z III Zakonu Regularnego (1872-1900)
Paulina Jeuris urodziła się 28 XII1872 r. w Herkla-Ville (Belgia). Gdy była małą dziewczynką, umarła jej matka, a wychowaniem Pauliny zajęła się pewna miejscowa rodzina. W piętnastym roku życia wstąpiła do III Zakonu św. Franciszka, a 16 VII 1895 r. wstąpiła do Zgromadzenia Franciszkanek Misjonarek Maryi. Biały habit przywdziała 16 XII tego samego roku, przyjmując imię Maria Amandyna od Najświętszego Serca Jezusa, zaś śluby zakonne złożyła 16 VI 1898 r. Miała jeszcze trzy siostry w Zgromadzeniu Franciszkanek Misjonarek Maryi oraz czterech kuzynów, którzy byli franciszkanami.
Skazana na śmierć, dziękowała za łaskę powołania zakonnego i pełna radości zawołała: „Mój Boże, cóż mogę ofiarować Ci za to, żeś mnie wybrał? Nic innego nie mam niż tylko życie, serce i duszę moją”. Idąc na śmierć, również śpiewała. Zginęła za Chrystusa 9 VII 1900 r. Papież Pius XII 24 XI 1946 r. zaliczył ją w poczet błogosławionych, a Jan Paweł II kanonizował 1 X 2000 r.
W Kościele Powszechnym
W Antiochii Dominy oraz jej córek Berenike i Prosdokii. W czasie prześladowania ukryły się za miastem, ale odkryte przez siepaczy, wystawione były na niebezpieczeństwo zniesławienia. Wtedy to matka przedłożyła córkom, że „jedno tylko z tego wyjście pozostaje: ucieczka do Pana”. Opowiada Euzebiusz, że bez namysłu rzuciły się do rzeki i potonęły. „Tak to — kończy historyk — one same życia się pozbawiły”. Sprawy dalej nie rozważa, ale św. Augustyn, który się nią spekulatywnie zajął, podkreślił mocno, że świętych w takich porywach naśladować nie wolno.
W Embrun, w południowej Francji, św. Marcelina, który uchodzi za pierwszego biskupa tego miasta. Pochodzić miał z Afryki. Zmarł około r. 374.
W Montepulciano, we Włoszech, św. Agnieszki, mistyczki dominikańskiej. W dziewiątym roku życia wstąpiła do efemerycznego zgromadzenia sióstr sakinek. W czternastym roku była już ekonomką, a w rok później na mocy specjalnej dyspensy przełożoną w Proceno. W r. 1306 założyła nowy klasztor w Montepulciano, który włączyła do dominikańskiej rodziny zakonnej. Przez całe życie obdarowywana była niezwykłymi łaskami. Zmarła w r. 1317. Kanonizowano ją dopiero w cztery wieki później (1726).