20 lutego wspominamy

W rodzinie franciszkańskiej:

Bł. Piotr z Trei, kapłan z I Zakonu (ok. 1225-1304). Urodził się w Trei około 1225 r. Był człowiekiem modlitwy, kontem­placji i życia ascetycznego. Jako młodzieniec wstąpił do Zakonu Bra­ci Mniejszych, pragnąc naśladować życie i cnoty św. Franciszka. Jakiś czas spędził na górze Alwerni w miejscu zwanym franciszkańską Kal­warią, gdzie Biedaczyna z Asyżu otrzymał łaskę stygmatów. Tu wśród drzew i skał Piotr oddał się ascezie i kontemplacji, doświadczając eks­taz i wizji. Ale był również kapłanem, przede wszystkim niestrudzonym w prze­powiadaniu Słowa Bożego kaznodzieją. Przemierzał ziemię włoską i gło­sił Ewangelię nawrócenia. Zmarł w wie­ku 79 lat 19 II 1304 r. w klasztorze w Sirolo. Papież Pius VI dnia 11IX 1793 r. zatwierdził jego kult jako błogosła­wionego.

w Kościele Powszechnym:

W Antiochii św. Zenobiusza, kapłana. Wspomina o nim w swej Historii kościelnej Euzebiusz: „W Antiochii, przez swą wytrwałość aż do śmierci posuniętą, Boże uwiełbili Słowo. Jeden z nich, biskup, został rzucony w odmęty morskie, drugi zaś, Zenobios, najlepszy z lekarzy, mężną śmierć poniósł wśród strasz­nych, w boki mu zadawanych męczarni”. Stało się to prawdo­podobnie w r. 310.

W Orleanie, we Francji, św. Eucheriusza, biskupa. Mło­dość spędził w klasztorze w Jumieges. Powołany na stolicę bisku­pią w Orleanie, spokoju długo nie zażywał. Wygnany przez Ka­rola Młota, przebywał w Kolonii. Ostatnie sześć lat życia spędził w Sarchinium (Saint-Trod) pod Leodium, gdzie mnichów budował swym ascetycznym wyrobieniem. Zmarł w r. 738.

W Katanii, na Sycylii, św. Leona, biskupa. Pochodzi! z Rawenny. Zasiadając na stolicy biskupiej, dokonał ponoć wie­lu cudów. Zmarł w r. 787.

Scroll to Top