W rodzienie Franciszkańskiej:
Św. Bernardyn ze Sieny, kapłan z I Zakonu (1380-1444)
Urodził się 8 IX 1380 r. w Massa Marittima koło Sieny, jego rodzicami byli Albertollo Albizzeschi i Raniera Aweduti. Osierocony, wychowywał się pod opieką krewnych w Sienie. W 1399 r. ukończył tam prawa Równocześnie studiował Pismo św. i teologię. Uzyskawszy licencjat z prawa kanonicznego, wstąpił do Konfraterni Najświętszej Maryi, której celem było osobiste doskonalenie się oraz posługiwanie chorym w czasie zarazy. 8 IX 1402 r. wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych w Sienie i przyjął franciszkański habit; rok później złożył śluby zakonne, a w 1404 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Przez 12 lat pracował w Caprioli w po bliżu Sieny Studiował Pismo św. i pisma Ojców Kościoła oraz dzieła teologiczne, zwłaszcza św. Bonawentury. Był również wybitnym kaznodzieją. W 1417 r. został mianowany kaznodzieją na całe Włochy. Przemierzał je, nawołując do pokuty i zmiany życia. Cechował go duch zaparcia samego siebie, modlitwy i pokuty. Jego kazań słuchały tłumy Ojciec Bernardyn godził zwaśnionych, nawracał, jednał małżonków, pociągał do życia zakonnego i kapłańskiego. Wyróżniał się szczególnym nabożeństwem do Imienia Jezus. Zmarł 20 V 1444 r. w San Silvestro w pobliżu Akwili, w wigilię uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego. Papież Mikołaj V kanonizował go 24 V 1450 r.
Również Bł. Anastazy Pankiewicz, kapłan i męczennik z I Zakonu (1882-1942), założyciel Zgromadzenia Sióstr Antoninek od Chrystusa Króla. Jakub Pankiewicz urodził się VII 1882 r. w Nagórzanach, w parafii Nowotaniec, koło Sanoka. Był synem rolników Tomasza i Tekli z domu Lenio. Jakub ukończył szkołę podstawową w rodzinnej wsi, potem uczęszczał do gimnazjum w Sanoku i we Lwowie. 1.II. 1900 r. wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych w zjednoczonej prowincji galicyjskiej. Śluby wieczyste złożył w 1904 r. Studiował filozofię i teologię w Krakowie i we Lwowie. Od młodości o. Anastazy marzył o pracy społecznej wśród młodzieży. Urzeczywistnieniem tych marzeń i planów stała się budowa w latach 30. XX w. kościoła św. Elżbiety oraz gmachu klasztoru i szkoły dla ubogiej młodzież męskiej w Łodzi, w najbardziej zaniedbanej pod względem religijnym dzielnicy Na Dołach. Został pierwszym przełożonym nowego klasztoru. Dla zdynamizowania działalności społeczno-charytatywnej powołał do życia Zgromadzenie Sióstr Antoninek od Chrystusa Króla. Niemcy zabrali franciszkanom wszystko. Z kościoła zrobili stajnię i garaże Ojciec Pankiewicz zamieszkał na pobliskim cmentarzu, w domu grabarza Gralińskiego. Odprawiał Msze św. w kaplicy cmentarnej. 1 IV 1940 r. został aresztowany, ale po kilku dniach zwolniono go. 6 X tegoż roku aresztowano go ponownie. Ojciec Anastazy dostał się do obozu przejściowego w Konstantynowie, potem do Dachau, gdzie otrzymał numer 28176. 18 V 1942 r. wytypowano go do transportu inwalidów. Przy wsiadaniu na ciężarówkę pomagał koledze. Esesman złośliwie zatrzasnął klapę wozu, obcinając zakonnikowi obie dłonie. Zmarł być może przed zagazowaniem z upływu krwi 20 V 1942 r. Jego ciało zostało spalone w krematorium w Hartheim koło Linzu (Austria). Beatyfikował go w grupie 108 polskich męczenników z czasów II woj- światowej dnia 13 VI 1999 r. w Warszawie papież Jan Paweł II.
W Kościele Powszechnym
W Nîmes, w południowej Francji, która w czasach cesarstwa nosiła nazwę Gallia Narbonensis, św. Baudeliusza, męczennika. Jakkolwiek jego wczesny kult zaświadczony jest dostatecznie, chronologii jego życia i męczeństwa ustalić nie potrafimy.
W Peruzji, we Włoszech, bł. Kolumby z Rieti. Nazwano ją zrazu Agiolella, ale ponieważ w czasie jej chrztu nad baptisterium unosiła się gołębica, rychło przylgnęło do niej drugie imię. Założyła klasztor dominikanek i w Rieti oraz w Peruzji cieszyła się wielkim poważaniem. Zdołała dzięki niemu uśmierzyć wiele sporów, jakie wówczas rozdzierały miejskie społeczności w Italii. Zmarła w r. 1501.