wspominamy:
W rodzinie franciszkańskiej:
Filip od Jezusa, Meksykanin hiszpańskiego pochodzenia, syn Alfonsa Las Casas i Marii z domu Martinez, był człowiekiem żywym, niezdyscyplinowanym, kłótliwym, lubiącym zabawy i żarty. Pewnego dnia powiedział mamie: „Postanowiłem zostać franciszkaninem”. W 1589 wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych. Jednak niedługo zabawił w klasztorze. Po kilku miesiącach nowicjatu powrócił do domu. Rodzice posłali go do Manili na Filipiny, aby zajął się handlem. Również tam bawił się i trwonił majątek. Kiedy wszystko stracił, opuścili go przyjaciele i pozostał sam ze swoją nędzą. Płacząc, przeprosił Boga i franciszkanów, prosząc o ponowne przyjęcie do Zakonu. Z radością przyjął habit św. Franciszka. Oddał się życiu modlitwy, pokuty i zjednoczenia z Bogiem, przez co był zbudowaniem dla współbraci i wiernych.
Również rodzice bardzo uradowali się taką zmianą i postawą syna. Brat Filip mając 19 lat, przyjął niższe święcenia, a potem udał się z innymi braćmi do Japonii. Podczas podróży na statku wszyscy zauważyli wielki biały krzyż, który wyrastał z ziemi japońskiej; wnet biały kolor krzyża zamienił się w czerwony. Brat Filip zawołał: „To jest krzyż, który Pan przygotował mi w Japonii”. Wnet rozszalała się burza, która rzuciła ich statek na ziemię japońską. Zostali pochwyceni przez Japończyków. Brat Filip został wysłany do Osaki, a następnie do Meako, aby przygotować się do przyjęcia święceń kapłańskich, ale Pan przygotował go do przyjęcia palmy męczeństwa. Zginął na krzyżu, mając 23 lata, razem z innymi współtowarzyszami 5 II 1597 r.
W kościele powszechnym:
W Ankonie św. Marcelina, biskupa. Rządził tam w drugiej połowie VI stulecia. Grzegorz Wielki opowiada o nim w swoich Dialogach.
W Canterbury św. Adriana, opata. Przebywał zrazu jako mnich pod Neapolem. Papież Witalian wyznaczył go później na arcybiskupa Canterbury, ale od godności tej zdołał się wymówić. Mimo to udał się do Anglii i był tam czynny jako nauczyciel oraz przełożony opactwa świętych apostołów Piotra i Pawła. Zmarł wr. 710.
W Nancy, w Lotaryngii, bł. Alicji le Clerc. Wespół ze Św. Piotrem Fourier założyła ona zgromadzenie sióstr kanoniczek-augu-stianek, które poświęciły się dziełom katolickiego wychowania. Zasłynęła także z uczynków miłosierdzia. Zmarła w r. 1622.